ตอนที่ ๑๖
การออกเดินทาง และอันตรายที่รออยู่
เจ้าแม่กวนอิม โชคชัย4 ประดิษฐานอยู่ที่ ตำหนักพระแม่กวนอิม มหาโพธิสัตว์ อวโลกิเตศวร
ตั้งอยู่ที่ อาคารเลขที่ 4-73 ซ. สุขสันต์ 7 ถ.ลาดพร้าว 53 โชคชัย 4 เขตลาดพร้าว กรุงเทพฯ
ครั้นวันรุ่งขึ้น ภิกษุณีทั้งสามต่างสวดขอพรในพระอุโบสถ แล้วจึงออกเดินทางท่ามกลางภิกษุณีและสานุศิษย์ที่ตามมาส่งอยู่เบื้องหลัง ด้วยความหวังว่า ไต้ซือเมี่ยวซ่านผู้เมตตาจะทรงกลับมาพร้อมความสำเร็จและหวนคืนสู่เขาเยี้ยม้อซานโดยเร็ว
คณะ ของเมี่ยวซ่านไต้ซือเดินทางมุ่งหน้ามาทางทิศตะวันออก จนกระทั่งวันที่ ๗ ก็พบอุปสรรคเป็นเขาสูงตระหง่านขวางกั้นทางอยู่ ทั้งสามจึงเลี่ยงไปใช้ทางเส้นเล็ก ๆ แทน โดยลืมคำนึไปว่าเขาซีมี่ซานนั้นอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือ แต่ภิกษุณีทั้งสามกลับเดินทางลงใต้ไปเสียแล้ว !!
เส้น ทางต่อจากนั้นเต็มไปด้วยความยากลำบาก ทั้งหน้าผาสูงชัน ทางลาดดิ่งลงก้นเหว ยิ่งเดินก็ยิ่งต้องใช้พละกำลังมากเป็นพิเศษ ตกค่ำทั้งสามจึงเข้าพักใต้ชะง่อนหินเพื่อกำบังน้ำค้างและความหนาวเหน็บ เป็นเช่นนี้ทุกวันทุกคืน และก้าวพ้นจากเขตแดนแห่งหุบเขาเมื่อล่วงเข้าสู่วันที่ ๕๗ ของการเดินทาง
โชคชะตายังพอเข้าข้างคณะของไต้ซือบ้างเมื่อได้พบกับหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งที่ผู้คนต้อนรับขับสู้เหล่านักบวชเป็นอย่างดี ทั้งผู้เฒ่าหรือคนหนุ่มสาวต่างนำอาหารเจมาถวายจนอิ่มหนำ เมื่อไต้ซือถามถึงหนทางไปยังเขาซีมี่ซาน ผู้อาวุโสของหมู่บ้านจึงกล่าวด้วยความตกใจว่า "พวกท่านได้เดินมาผิดทางเสียแล้ว หมู่บ้านของเราอยู่ห่างจากเขาซีมี่ซานลงมาทางตอนใต้ถึงสามร้อยลี้ ต่อให้เดินมากแค่ไหนก็ไม่มีวันถึงจุดหมายได้เลย" ย่งเหลียวผู้อ่อนล้าจึงว่า "หมายความว่าเราต้องขึ้นไปทางเหนือตามเส้นทางเดิมใช่หรือไม่" ไต้ซือกล่าวว่า "อมิตตาพุทธ ท่านผู้อาวุโสโปรดชี้แนะด้วย" ชายชราจึงว่า "พรุ่งนี้พวกท่านจงเดินไปทางตรงไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือห้าสิบลี้ ก็จะพบภูเขาชื่อเสิ่นอาหลิ่ง ให้เดินไปตามสันเขาสามร้อยลี้แล้วเลี้ยวไปทางตะวันออกสู่เขาซีมี่ซาน..."
"แต่ พวกท่านอย่าเพิ่งดีใจไป เพราะทางเส้นนี้ก็เต็มไปด้วยอันตรายเช่นกัน เพราะเมื่อท่านไปถึงยอดเขาจะพบภัยจากฝูงอีกาที่ดุร้าย ปราดเปรียวกว่าสามพันตัว ชาวบ้านแถวเชิงเขาต้องเซ่นบวงสรวงด้วยเนื้อดิบๆ ให้มันอยู่เสมอ ไม่เช่นนั้นหากมันหิว มนุษย์ก็จะกลายเป็นเหยื่อของมัน แต่หากท่านผ่านทางใต้สันเขาท่านก็จะพบภัยจากเสือและฝูงหมาป่าที่โหดร้าย ดังนั้น "หากเลือกไปขณะที่อีกากำลังจิกกินเนื้อสดของเซ่นบูชาอยู่ ข้าคิดว่าน่าจะปลอดภัยกว่า" เมี่ยวซ่านไต้ซือกล่าวว่า "วิเศษจริง ๆ ที่ประสกชี้ทาง หาไม่แล้วพวกเราคงไม่มีทางไปถึงเขาซีมี่ซานเป็นแน่" อยู่สนทนาธรรมอีกครู่หนึ่งผู้อาวุโสและชาวบ้านจึงลากลับเรือนของตนให้คณะ เดินทางได้พักผ่อนตามสบาย
จวบจนรุ่งอรุณ ชาวบ้านและผู้อาวุโสได้นำอาหารเจมาถวายคณะของไต้ซือให้ฉันจนเรียบร้อย เมื่อเก็บสัมภาระแล้วจึงกล่าวอำลาชาวบ้านผู้อารีออกเดินทางต่อไป
ทั้งสามเร่งฝีเท้าหนีภัยจากอีกามรณะอย่างรีบเร่ง เพื่อให้พ้นจากสันเขาแห่งนั้นโดยเร็วที่สุด หนทางนั้นเป็นหน้าผาชันและป่าดงดิบหนาทึบ มีชะง่อนหินที่โผล่ยื่นมาขวางมิให้การเดินทางราบรื่น คณะเดินทางไต่ขึ้นเขาพลางสวดมนต์แผ่เมตตาเป็นกำลังใจตลอดเวลา จนกระทั่งพบทางลาดต่ำลงไปสู่หมู่บ้านกลางหุบเขา ทั้งสามจึงวางใจว่าปลอดภัยแล้ว พละกำลังที่มีก็ดูจะหมดไปเสียเฉย ๆ จึงพากันหยุดพักคลายความเหนื่อยล้าตรงที่แห่งนั้นเอง
ฉับพลัน!! เหนือศีรษะของเหล่านักบวชหญิง ได้มีอีกาฝูงใหญ่บินล้อมรอบอยู่ "กา ! กา " อีกาทั้งฝูงส่งเสียงร้องข่มขู่เหยื่ออันโอชะ บางส่วนกระโดดเต้นหย็องแหย็งอยู่บนพื้นคล้ายกับขวางทางไม่ให้อาหารหลุดรอดไป ได้ เมื่อไร้หนทางหนีเมี่ยวซ่านไต้ซือจึงลงนั่งกับพื้นและกล่าวขึ้นว่า "พวกเจ้าจงนั่งลงทำสมาธิขับไล่ความกลัวความฟุ้งซ่าน รำลึกไว้ว่าเราคือผู้มีธรรม" สองภิกษุณีจึงกระทำตามคำสั่งของไต้ซือ ทั้งสามท่องพระสูตรเพื่อสร้างกำลังใจอยู่นานกว่าครึ่งชั่วยาม ก็ไม่มีกาตัวใดบินลงมาจิกกินเนื้อของเหล่านักบวชเลย
เมี่ยวซ่านไต้ซือตั้งสมาธิหาทางออกจากฝูงกามฤตยูอย่างแน่วแน่ แต่ก็ไม่เป็นผล ทันใดนั้น ได้มีเสียงหนึ่งแทรกเข้ามาในมโนสำนึก พวกเจ้าโง่จริง ๆ อีกาเหล่านี้ไม่ได้ต้องการกินเนื้อเพียงอย่างเดียว ข้าวตากในถุงย่ามนั้นไม่ใช่ของโปรดของนกหรอกหรือ ไต้ซือใจเต้นด้วยความยินดี รีบลุกขึ้นล้วงเข้าไปในย่าม ขยุ้มข้าวตากออกมาหว่านบนพื้นที่โล่ง อีกาทั้งฝูงบินโฉบลงมาจิกกินข้าวตากอย่างเพลิดเพลิน ท้องฟ้ากลับมาสว่างโล่ง ไต้ซือส่งสัญญาณให้ศิษย์ออกเดินทางต่อไปด้วยความโล่งใจ ทั้งสามเดินลงเขาด้วยความอ่อนล้าไร้เรี่ยวแรง กระทั่งถึงหมู่บ้านเชิงเขา ชาวบ้านพากันออกมามุงดูนักบวชต่างถิ่นด้วยความพิศวง
จบตอนที่ ๑๖
ติดตาม ต่อตอนที่ ๑๗ มนต์สะกดแห่งขุนเขา และภัยร้ายที่คืบคลานเข้ามา
ขอขอบพระคุณ : http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=beee
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ขอบพระคุณทุกๆท่านที่แวะมาเยี่ยมชมและแสดงความคิดเห็นนะคะ ^^