ตอนที่ ๒๘
แผน ชั่วของสองราชบุตรเขย
แผน การของสองราชบุตรเขยมีอยู่ว่า จะให้โฮ่หลีคนสนิทของเจาไคว นำยาผสมพิษร้ายขึ้นถวายโดยบอกว่าเป็นยาที่ภิกษุซ่านไฉ่ผสมให้มาเสวย ระหว่างนี้คนสนิทของโฮเฟงชื่อซูต้า จะลอบเข้าไปฆ่าซ่านไฉ่ หากแผ่นนี้ลุล่วงด้วยดี โฮเฟงและเจาไควจะได้เป็นจักรพรรดิ์และผู้กุมอำนาจทางการทหาร แล้วโฮหลีและซูต้าจะได้รับตำแหน่งเจ้าเมืองเป็นการตอบแทน คนชั่วทั้งสี่ปฏิญาณตนร่วมกันต่อหน้าเทพแห่งสงครามในเทวสถานแห่งนั้นเอง โดยทั้งสี่หารู้ไม่ว่าอุบายของพวกตนจะถูกเทพอารักษ์ล่วงรู้จนหมดสิ้น
ครั้น ตกค่ำโฮ่หลีนำถ้วยยามาถวายพระเจ้าเมี่ยวจวง โดยบอกว่าภิกษุซ่านไฉ่ให้นำมาถวาย เทพอารักษ์หน้าตาดุร้ายก็ปรากฏตัวขึ้น คว้าถ้วยยานั้นขว้างแตกกระจาย ยาพิษกัดกร่อนพื้นจนควันขึ้น เทพอารักษ์บอกหตุร้ายแก่พระเจ้าเมี่ยวจวงแล้วหายตัวไป พระองค์รับสั่งให้ทหารจับกุมตัวโฮ่หลีไว้
ขณะ เดียวกันซูต้าซึ่งแอบเข้าไปในห้องพักของซ่านไฉ่ เห็นเงาตะคุ่มนั่งอยู่บนเตียงก็คิดว่าเป็นซ่านไฉ่ จึงจ้วงแทงไม่ยั้ง แต่ปรากฏว่าเงานั้นเป็นเพียงผ้ากาสาวพัสตร์ และผ้านั้นได้พุ่งเข้ามัดตัวซูต้าไว้แน่นจนขยับไม่ได้ ซูต้าร้องลั่นด้วยความกลัวตาย "ว๊าก ! พระผี กลัวแล้ว ! ใครก็ได้ช่วยด้วย" ทหารยามพุ่งเข้ามาจับตัวซูต้าพร้อมอาวุธได้ทันท่วงที
เช้า วันรุ่งขึ้น โฮเฟงและเจาไควได้ถูกจับกุมตัวถึงตำหนักแต่เช้าตรู่ ทั้งสองถูกมัดมือไขว้หลังลากมาคุกเข่าหน้าพระพักตร์ ภายในห้องบรรทมมีเหล่าขุนนางเข้าเฝ้ารายล้อมอยู่ พระเจ้าเมี่ยวจวงตรัสขึ้นว่า "ท่านทั้งหลายคงคิดว่าในบรรดาจักรพรรดิทั้งหลาย เราคือผู้โชคร้ายที่สุดใช่ไหม ทั้งเรื่องเทพเจ้าชังเราจึงประทานโรคร้ายมาให้ ห้องบรรทมของเราก็มีผู้นำยามรณะมาให้ดื่ม แม้แต่ภิกษุผู้นำวิธีรักษามาบอกเราก็ถูกปองร้ายไปด้วย" เจาไควรีบทูลว่า "ข้าแต่พระองค์ทรงเข้าพระทัยผิดแล้ว พวกหม่อมฉันเป็นถึงราชบุตรเขยมีทรัพย์สมบัติมากมายแล้วเหตุใดจึงต้องปองร้าย พระองค์ด้วย นี่ต้องเป็นความคิดต่ำทรามของภิกษุบ้านั่นแน่ ๆ"
ขาด คำทหารก็นำตัวซูต้าและโฮ่หลีเข้ามาพร้อมเสียงวิงวอนว่า "ทรงพระกรุณาด้วย ไว้ชีวิตพวกหม่อมฉันเถิด หม่อมฉันจะสารภาพทุกเรื่อง" โฮเฟงและเจาไควเห็นพยานทั้งสองปากโป้งก็หน้าซีดเหงื่อแตก เพราะเห็นลางมรณะมาใกล้แค่เอื้อม พระเจ้าเมี่ยวจวงตรัสว่า "ท่านทั้งหลายจงดูไว้ ข้ายกพวกมันไว้ในตำแหน่งสูงสุด แต่พวกมันกลับคิดคดทรยศข้าได้ ทหาร ! จับไอ้ผู้บงการใหญ่ไปประหารชีวิตเสียทั้งคู่ ส่วนลูกน้องมันให้จองจำไว้ในคุกมืด ลูกสาวของข้าเอาแต่รักสนุกไปวัน ๆ ไม่รู้ว่าเห็นชอบกับแผนชั่วของสามีหรือเปล่า สั่งการลงไปให้ถอดยศจากเจ้าหญิงเป็นสามัญชน แล้วขังไว้ในตึกเย็นไม่ต้องให้เสพสุขเช่นเดิมอีก"
รับ สั่งจบก็ทรุดองค์ลงกุมพระอุระอย่างรวดร้าว ได้แต่ทรงรำพึงว่า "เมี่ยวซ่านลูกรัก ไม่มีใครทุกข์ใจยิ่งกว่าพ่ออีกแล้วในตอนนี้ กรรมสนองให้พ่อทนทุกข์ดั่งอยู่ในกองไฟ เป็นเพราะสงครามนองเลือดที่พ่อก่อไว้ใช่หรือไม่ อีกไม่นานพ่อคงได้รับทุกข์ในนรกจริง ๆ" ทุกคนในที่นั้นมององค์จักรพรรดิด้วยแววตาโศกสลดอย่างที่สุด
ขณะนั้น เองเจาเจนและหลีฉินได้เดินทางกลับมาจากเกาะศักดิ์สิทธิ์พอดี สิ่งที่ทั้งสองนำมาด้วยนั้นคือ ดวงตามนุษย์และมืออีกคู่หนึ่ง ทำให้พระเจ้าเมี่ยวจวงทรงมีความหวังว่าจะหายจากโรคร้าย รีบรับสั่งให้ซ่านไฉ่ปรุงยารักษาพระองค์ทันที
จบตอนที่ ๒๘
ติดตาม ต่อตอนที่ ๒๙ การรักษาพระเจ้าเมี่ยวจวง และการสละราชสมบัติ
ขอขอบพระคุณ : http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=beee
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ขอบพระคุณทุกๆท่านที่แวะมาเยี่ยมชมและแสดงความคิดเห็นนะคะ ^^